KEES 4 ARTS
KEES4ARTS
boer
de eerste jaren, dat ik me creatief wilde uiten, tekende ik vooral
Ongeveer 1970 maakte ik de eerste tekening in mijn vrije tijd (met kroontjespen), een vlinder geïnspireerd door de jugendstil.
Naast diverse absurdistische tekeningen, die ik nog moet inscannen maakte ik niet veel later twee ansichtkaarten voor een vereniging t.b.v. spierziektes in Parijs. De bovenste was duidelijk geent op de vlinder van daarvoor.
Op het Nederlands (Centraal) Instituut voor Hersenonderzoek, waar ik 10 jaar min een maand gewerkt heb, werden proefschriften geschreven, waarvoor ik soms een voorplaat mocht tekenen. De eerste voor Wil Honnebier is altijd nog wel de mooiste gebleven, vind ik. Aubray Beardsley en Melle zouden zich wel kunnen vinden in de blaadjes onder de baarmoeder.
En die van Jan Dogterom (de waddenvogel, die met radioactiviteit metingen verrichtte, oorspronkelijk uit Utrecht en die 3 promotoren had) speelde zich af op het moment dat Het Nederlands Centraal Instituut de C in moest leveren bij de opheffing en doorstart begin 70-er jaren.
Zelf promoveerde ik natuurlijk ook en wel in 1976
Ik mocht ook de voorplaat tekenen voor het boek dat ik met Margot Chamamaun redigeerde op basis van een eerder verschenen reeks artikelen in het blad Intermediair. Ik had ook een signering bedacht voor cartoons in een wetenschapsblad “progress in neurosciences” of iets dergelijks.
zoals deze drie
Hier zijn twee vooplaten te zien van conferenties: de rechtse voor een conferentie in het Herseninstituut zelf, de onderste voor een neurofysiologische conferentie in Geneve met onderzoek bij meerdere diersoorten, als ik me goed herinner. Het was in 1978.
vervolg tekeningen (boekkaften)
Voor een andere conferentie moest ik twee platen maken, want ik dacht dat het proefdier een mol was, omdat het om ‘het derde oog’ ging (de pijnappelklier), maar het bleek een cavia te zijn.
Van de tweede (met de cavia) heb ik ook nog een ets gemaakt
Ik aarzel om deze ook bij te voegen, maar het laat zien, dat ik probeerde dynamiek in de tekeningen te leggen, zoals de groei van de foetus in het proefschrift van Honnebier en hier de evolutie van de hersenen. Ik weet nu absoluut niet meer van welke diersoort de hersenen zijn waarop de rat staat, waarschijnlijk zijn eigen brein. Wij zijn immers ons brein.
Best geinig is deze tekening voor Michael Corner, waarvan ik me niet herinner, dat hij ooit gebruikt is. Het beeldt uit dat wanneer je bij een kikker in een bepaalde larvestadium de huid van de rugkant naar de voorkant transplanteert, de volwassen kikker bij aanraking van de buikhuid denkt dat het zijn rug is die hij voelt.
contact: info@kees4arts.nl